Εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων, αγαπην δε μη εχω, γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον.
και εαν εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν, και εαν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη μεθισταναι, αγαπην δε μη εχω, ουθεν ειμι.
καν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου, και εαν παραδω το σωμα μου ινα καυχησωμαι, αγαπην δε μη εχω, ουδεν ωφελουμαι.
Η αγαπη μακροθυμει, χρηστευεται η αγαπη, ου ζηλοι, [η αγαπη] ου περπερευεται, ου φυσιουται,
ουκ ασχημονει, ου ζητει τα εαυτης, ου παροξυνεται, ου λογιζεται το κακον,
ου χαιρει επι τη αδικια, συγχαιρει δε τη αληθεια·
παντα στεγει, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει.
Η αγαπη ουδεποτε πιπτει. ειτε δε προφητειαι, καταργηθησονται· ειτε γλωσσαι, παυσονται· ειτε γνωσις, καταργηθησεται.
εκ μερους γαρ γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν·
οταν δε ελθη το τελειον, το εκ μερους καταργηθησεται.
οτε ημην νηπιος, ελαλουν ως νηπιος, εφρονουν ως νηπιος, ελογιζομην ως νηπιος· οτε γεγονα ανηρ, κατηργηκα τα του νηπιου.
βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι, τοτε δε προσωπον προς προσωπον· αρτι γινωσκω εκ μερους, τοτε δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην.
νυνι δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα· μειζων δε τουτων η αγαπη.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Εάν μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έγινα χαλκός που δίνει ήχους ή κύμβαλο που βγάζει κρότους. Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να κινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και αν μοιράσω σε ελεημοσύνες όλη μου την περιουσία και αν παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, καμιά ωφέλεια δεν έχω. Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι γεμάτη από ευμένεια, η αγάπη δεν είναι ζηλότυπη, η αγάπη δεν καυχιέται, δεν είναι υπερήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δεν ζητά το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δεν υπολογίζει το κακό, δεν χαίρεται για το κακό, αλλά επικροτεί την αλήθεια, όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, ελπίζει για το κάθε τι, υπομένει το κάθε τι. Η αγάπη ποτέ δεν παύει να υπάρχει. Οι προφητείες μπορεί θα καταργηθούν, οι γλώσσες μπορεί να σωπάσουν, η γνώση μπορεί να καταργηθεί. Γιατί μερική γνώση έχουμε και μερική προφητεία. Αλλά όταν έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα, σκεφτόμουν, συλλογιζόμουν σα νήπιο, όταν έγινα άνδρας εγκατέλειψα τους νηπιακούς τρόπους. Τώρα βλέπουμε όπως σε αινιγματικό καθρέφτη, τότε όμως θα βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω εν μέρει αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώση, όπως υπάρχει πλήρης γνώση για μένα. Άλλο λοιπόν δε μένει παρά αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη – το μεγαλύτερο όμως από αυτά είναι η αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου